Om half negen begint de tocht weer. Toch nog een acculader kunnen kopen bij een winkel in de buurt. Deze is verrassend goed geprijsd en heeft ook een auto lader aansluiting, adoeh! Hierna eerst langs de Kraton van Jokja, in dit paleis wonen al generaties de Sultans van dit district en hadden in vet verleden erg veel macht en aanzien. Onze gids is een oude mevrouw die zo langzaam loopt dat we bijna achteruit lopen. Ze blijkt ook nog eens behoorlijk te stottereren en dat doet ze ook nog eens met een heel laag volume. Elk verhaal begint met "meneer mevrouw...meneer mevrouw....meneer mevrouw...." Ook blijken heel veel dingen die ze ons laat zien verdacht vaak ongeveer 100 jaar oud te zijn :)...we gaan er van uit dat gidswerk nooit echt haar roeping geweest is.
Vervolgens een bezoek aan een Batik werkplaats/winkel. Hier maken ze textiel met indonesische motieven. Dit is handwerk. Eerst tekenen ze het motief en brengt men op een gedeelte hete was aan. Dan wordt het textiel gekleurd in een verfbad en daarna gedroogd. Het textiel word vervolgens in kokend water gespoeld en hierdoor ontdaan van overtollig verf en de aangebrachte was. Nu herhaald zich het proces alleen nu met een tweede verfkleur....etc, etc, etc.
Veel veel werk maar het resultaat mag er wezen, we kopen twee zakdoeken om niet met lege handen de shop uit te gaan, kunnen we goed gebruiken hier met de hitte.
Volgende stop is een zilverwerkplaats (Jokjakarta is de zilverstad), Na een kort bezoek aan de werkplaats mogen de dames winkelen. Na veel zoekwerk vind Gaby een mooie zilveren ring en koopt Tante Lineke een fraaie armband. Ook nog even de armbanden en ringen die in het zwavelzwembad zwart waren geworden door de verkoopsters op laten poetsen en alles was weer bling bling :)
Bij een sfeervol restaurant aan een riviertje zijn we naar de Prambanan tempels gegaan. Een prachtig tempelcomplex met meerdere tempels in hindoestijl gebouwd, hier kan je uren rondlopen en foto's maken. Helaas is de meest indrukwekkende tempel sinds de laatste aardbeving (2006) niet meer toegankelijk voor bezoekers, te veel gevaar op instorting. Pas als Unesco budget verstrekt om te restaureren zal deze prachtige tempel weer opengesteld kunnen worden voor bezoek, hier zijn miljoenen mee gemoeid. De Relieffen op de tempels vertellen het verhaal van Rama en Shinta, geen thai chi deze keer :-*
In de avond zijn we naar Het Ramayana ballet geweest met een uitgebreid buffet diner vooraf. De dans verteld wederom het verhaal van Rama en Sintah. Het ballet bleek 36 jaar te bestaan dus kregen we een speciale uitvoering met extra humor, vuur en vuurwerk. Het optreden duurde wel een klein uur langer en de bankjes waren erg hard. Een mooie voorstelling maar toch waren we blij dat het voorbij was. Terug naar het hotel...lekker slapen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten