Dag 9

Tante Lineke heeft nog steeds last van haar buik dus gids Melvin haalt voor we de bus in stappen bij de apotheek een medicijn.
Het is een kruidenpoeder die in warm water opgelost moet worden. Ze moet dit 4 dagen lang 3 keer per dag drinken.
De smaak schijnt echt verschrikkelijk te zijn...but who cares....als het maar werkt!

We gaan eerst naar een sigaretten fabriek. De eigenaar van het hotel is ook eigenaar van deze fabriek. In deze fabriek worden kretek-sigaretten gemaakt.
Dit zijn sigaretten met kruidnagel en suiker. Per dag worden hier 30000 pakjes gemaakt en het blijkt allemaal hand werk te zijn.
De fabriek bestaat uit 4 hallen waar per hal ongeveer 50 jonge vrouwen werken. Ze werken per dag ongeveer 5 uur en verdienen per maand omgerekend 80 euro.
Telkens als ik een van de hallen binnen loop wordt er door de vrouwen gejoeld en gelachen....erg leuk natuurlijk maar het geeft me toch een beetje een ongemakkelijk gevoel :) De eigenaar loopt ook met ons mee en vraagt ons wat we van de sigaretten vinden....waarschijnlijk wil hij ook buiten Azië gaan exporteren.

Op naar de kopi luak fabriek....hier wordt de beste koffie gemaakt. De geoogste koffie wordt hier eerst door een knaagdier achtig beest opgegeten en vervolgens uitgepoept. vervolgens worden de bonen gedroogd en vermalen. We ontmoeten hier de baas, een jonge vrouw. Deze vrouw blijkt de vierde vrouw te zijn van de eigenaar van het hotel en de sigarettenfabriek. We gokken dat de vrouw een jaar of 25 is maar ze blijkt al 38 te zijn (komt vast door de kopi luak)
Haar man is overigens 21 jaar ouder en ze hebben 4 kinderen. We drinken met hun een heerlijk bakkie luak en blijven gezellig nog even babbelen met de vrouw.
Met gids er bij want ze spreekt  zo goed als geen engels. Erg gezellig maar we moeten verder richting de plaats Tosari. De gids zegt zoals altijd dat het niet al te ver is.....gelukkig maar...

We stoppen onderweg, op advies van Melvin bij een indomart om broodjes en bier te kopen. Het eten bij het volgende hotel schijnt slecht en erg duur te zijn.
De "Bromo cottage's" waar we verblijven kennen Gaby en ik nog goed van 9 jaar geleden. Het ligt op 1800 meter hoogte en er is in de buurt en in het hotel echt he-le-maal niets te doen! Gelukkig hebben  we dit keer maar 1 overnachting. De kamers blijken best oke te zijn....het is in ieder geval minder "horror-achtig" dan wij ons konden herinneren. Het is zelfs beter dan het "Sanno" hotel waar we onze vakantie begonnen. Ons eten bestaat uit broodjes jam, chocopaste, hete pinda's en de grote spekkoek die we de dag er voor in de rotishop hebben gekocht. Groot is de teleurstelling als we de doos openen..het is een soort chocolade cake in twee kleuren! Om de teleurstelling achter ons te laten bezatten we ons met 4 biertjes en een glaasje Drambui.

Voor het slapen nog 4 dagen voor het blog geschreven....nu naar bed....om half 4 gaat de wekker om de zonsopgang bij de bromo-vulkaan mee te maken.